De bij als onmisbare schakel in een natuurlijk proces.
Bijen zijn fascinerende en ook zeer nuttige insecten.
Een bijenvolk functioneert als geheel, hoewel het uit duizenden individuen bestaat.
Levensfuncties als voortplanting, voeding en verdediging worden door het volk als totaal vervuld.
Bijen verkrijgen hun voedsel uit nectar en stuifmeel van bloemen. Op deze manier vormt de bij de belangrijkste schakel in het proces van bestuiving en vervult daarom een belangrijke rol bij de instandhouding van de biodiversiteit.
De bij staat vooral bekend om zijn honing, hoewel slechts enkele bijensoorten (voornamelijk de honingbij) deze zoete stof aanmaken. Honing is de energiebron voor de bij.
De nectar van bloemen komt via de slokdarm in de honingmaag en blijft daar opgeslagen tot de terugkeer van de bij in de bijenkast. De bijen voegen aan het nectarsap enzymrijke afscheidingen toe die de meervoudige suikers afbreken tot beter verteerbare enkelvoudige suikers.
Bij terugkomst in de kast wordt de honing in wording overgedragen aan huisbijen die verder vocht ontrekken aan de honing. Ten slotte wordt de honing opgeslagen in de raat om hiermee hun energiebehoeften te dekken.
Stuifmeel dient als eiwitbron voor een bijenvolken en wordt door de haalbij zelf opgeslagen in cellen op de raat.
Voedsterbijen halen het stuifmeel uit de cellen en voeren hiermee de volgende bijengeneratie in de bijenkast.
Naast honing en stuifmeel halen bijen van knoppen van bomen en heesters een harsachtige substantie.
Door de bijen worden hier stoffen aan toegevoegd waardoor het zogenaamde propolis ontstaat.
Propolis wordt gebruikt voor het dichten van gaten en kieren maar met name om het volk te desinfecteren.
Een bijenvolk functioneert als geheel, hoewel het uit duizenden individuen bestaat.
Levensfuncties als voortplanting, voeding en verdediging worden door het volk als totaal vervuld.
Bijen verkrijgen hun voedsel uit nectar en stuifmeel van bloemen. Op deze manier vormt de bij de belangrijkste schakel in het proces van bestuiving en vervult daarom een belangrijke rol bij de instandhouding van de biodiversiteit.
De bij staat vooral bekend om zijn honing, hoewel slechts enkele bijensoorten (voornamelijk de honingbij) deze zoete stof aanmaken. Honing is de energiebron voor de bij.
De nectar van bloemen komt via de slokdarm in de honingmaag en blijft daar opgeslagen tot de terugkeer van de bij in de bijenkast. De bijen voegen aan het nectarsap enzymrijke afscheidingen toe die de meervoudige suikers afbreken tot beter verteerbare enkelvoudige suikers.
Bij terugkomst in de kast wordt de honing in wording overgedragen aan huisbijen die verder vocht ontrekken aan de honing. Ten slotte wordt de honing opgeslagen in de raat om hiermee hun energiebehoeften te dekken.
Stuifmeel dient als eiwitbron voor een bijenvolken en wordt door de haalbij zelf opgeslagen in cellen op de raat.
Voedsterbijen halen het stuifmeel uit de cellen en voeren hiermee de volgende bijengeneratie in de bijenkast.
Naast honing en stuifmeel halen bijen van knoppen van bomen en heesters een harsachtige substantie.
Door de bijen worden hier stoffen aan toegevoegd waardoor het zogenaamde propolis ontstaat.
Propolis wordt gebruikt voor het dichten van gaten en kieren maar met name om het volk te desinfecteren.
